Dlaczego niektóre feministki decydują się walczyć o większą liczbę kobiet na stanowiskach CEO, podczas gdy inne walczą o świat bez CEO?

Aby zrozumieć te rozbieżne podejścia, Susan Ferguson w swojej książce „Kobiety i praca” przygląda się ideom, które zainspirowały kobiety do protestów, badając sposoby, w jakie feministki umieściły pracę w centrum swojej walki o emancypację. Ferguson przedstawia dwie odrębne trajektorie: „feminizm równości” i „feminizm reprodukcji społecznej”.

Autorka w książce „Kobiety i praca” argumentuje, że socjaliści zbyt często przyjmowali „liberalne” tendencje feminizmu równościowego, zaniedbując jednocześnie spostrzeżenia feminizmu reprodukcji społecznej. Angażując się w feministyczną krytykę anty-pracy, Ferguson przekonuje, że emancypacja kobiet zależy od radykalnego przeobrażenia całej pracy i opowiada się za odnowionymi ramami reprodukcji społecznej jako potężną podstawą inkluzywnej polityki feministycznej.